Το μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων συνδέει τον κινητήρα με τους τροχούς και περιλαμβάνει κυρίως:

• Έναν πρωτεύοντα άξονα, που συνδέεται με τον κινητήρα μέσω του συμπλέκτη.
• Ένα δευτερεύοντα άξονα, που συνδέεται με τους κινητήριους τροχούς.
• Έναν ενδιάμεσο άξονα πάντοτε σε σύνδεση με τον πρωτεύοντα.

Επιτρέπει την αλλαγή των ταχυτήτων και χρησιμοποιείται πάντοτε μαζί με το συμπλέκτη. Κάθε αυτοκίνητο έχει σχεδιαστεί να δέχεται έναν αριθμό ταχυτήτων, συνήθως 5 ή 4 για την προς τα εμπρός κίνηση και μία για την όπισθεν.
Η 1η και η 2η ταχύτητα σας βοηθούν να αναπτύξετε χαμηλή ταχύτητα με μεγάλη ροπή (ώθηση), για παράδειγμα τις χρησιμοποιείτε όταν ανεβαίνετε μιαν ανηφόρα• οι 3η, 4η και 5η αναπτύσσουν υψηλή ταχύτητα με μειωμένη ροπή (ώθηση). Όταν ξεκινά το αυτοκίνητο, πρέπει να βάζετε την 1η ταχύτητα και όταν τεθεί σε κίνηση ανεβάζετε προοδευτικά τις ταχύτητες 2η, 3η κλπ., ανάλογα με τις συνθήκες κυκλοφορίας και την ταχύτητα που επιτρέπεται να αναπτύσσει το αυτοκίνητό σας. Όταν δεν υπάρχει επιλεγμένη ταχύτητα στο κιβώτιο, ο μοχλός βρίσκεται στο νεκρό σημείο (νεκρά) οπότε δεν μεταφέρεται ισχύς από τον κινητήρα στους τροχούς.
Η επιβράδυνση γίνεται με παρόμοιες κινήσεις.
Πρέπει πάντοτε να συνδυάζετε την ταχύτητα του κιβωτίου ταχυτήτων με την ταχύτητα του αυτοκινήτου, έτσι ώστε, αν θελήσετε να επιταχύνετε ξανά, ο κινητήρας να έχει την κατάλληλη ισχύ για να το κάνει.
Τα αυτοκίνητα συνήθως είναι εξοπλισμένα με στροφόμετρο, ένα όργανο στον πίνακα οργάνων (ταμπλό) που δείχνει τις στροφές του κινητήρα. Αν το συμβουλεύεστε έστω και με μια ματιά, σας βοηθά να αποφασίσετε για την σχέση που θα επιλέξετε στο κιβώτιο ταχυτήτων. Επειδή όμως υπάρχει κίνδυνος η παρατεταμένη παρατήρηση του στροφομέτρου να αποσπάσει την προσοχή σας από το δρόμο, θα πρέπει να συνηθίσετε να εντοπίζετε πότε πρέπει να αλλάξετε ταχύτητα.
Αυτό γίνεται και με την απόκτηση εμπειρίας για να αντιλαμβάνεσθε, αν οι στροφές του κινητήρα είναι οι κατάλληλες για την ταχύτητα με την οποία κινείται το αυτοκίνητό σας κάθε στιγμή, χρησιμοποιώντας την ακοή σας. Όταν μιλάμε για χρήση της ακοής εννοούμε πως αν η λειτουργία του κινητήρα είναι σε πολύ υψηλές στροφές και θορυβώδης, τότε πρέπει να βάλετε την αμέσως μεγαλύτερη ταχύτητα, ενώ, αντίθετα, αν είναι σε πολύ χαμηλές στροφές ή ο κινητήρας «σκορτσάρει» τότε πρέπει να κατεβάσετε ταχύτητα.
Όσοι έχουν προβλήματα ακοής, πρέπει να μάθουν από το βιβλίο του αυτοκινήτου τους τις περιοχές των ταχυτήτων για κάθε ταχύτητα του κιβωτίου• για παράδειγμα από 20 km/h ως 50 km/h πρέπει να έχουν 2η ταχύτητα. Επίσης πρέπει να τοποθετήσουν στο αυτοκίνητό τους ένα στροφόμετρο (αν δεν υπάρχει). Επισημάνσεις.

1. Η σωστά προσαρμοσμένη ταχύτητα του κιβωτίου, σε σχέση με την ταχύτητα κινήσεως του αυτοκινήτου, προφυλάσσει τον κινητήρα από φθορές και μειώνει την κατανάλωση βενζίνης και τις εκπομπές καυσαερίων.
2. Επειδή όταν οδηγείτε πρέπει να κοιτάτε πάντα μπροστά στο δρόμο και γενικά στον περιβάλλοντα χώρο, όπου κινείσθε, πρέπει να εξασκηθείτε να χειρίζεσθε το μοχλό ταχυτήτων στις διάφορες θέσεις χωρίς να τον κοιτάτε καθώς επίσης και να αντιλαμβάνεσθε με το χέρι σας ποια ταχύτητα υπάρχει κάθε φορά στο κιβώτιο. Όταν ο μοχλός είναι στο νεκρό σημείο (δηλ. χωρίς καμιά ταχύτητα) μπορείτε να το αντιληφθείτε, διότι μπορείτε με μικρή πίεση να μετακινήσετε τον μοχλό αριστερά - δεξιά
3. Όταν θέλετε να ξεκινήσετε το αυτοκίνητο, πιέζετε ως το τέλος τον ποδομοχλό του συμπλέκτη ελευθερώνοντας εντελώς τον ποδομοχλό του γκαζιού (αν χρειάζεται πατάτε τον ποδομοχλό του φρένου με το δεξί πόδι), βάζετε την πρώτη ταχύτητα, πατάτε ελαφρά τον ποδομοχλό του γκαζιού, αφήνετε προοδευτικά τον συμπλέκτη και επιταχύνετε ομαλά το αυτοκίνητο.
4. Πριν οδηγήσετε ένα όχημα για πρώτη φορά, ελέγξτε τον αριθμό ταχυτήτων και τη διάταξη του κιβωτίου, με τη βοήθεια του σχήματος που υπάρχει επάνω στο μοχλό ταχυτήτων.
5. Στα αυτοκίνητα με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων οι αλλαγές σχέσεως στο κιβώτιο γίνονται χωρίς τη χρήση συμπλέκτη.
6. Να αποφεύγετε να οδηγείτε με στροφές του κινητήρα τόσο υψηλές, ώστε ο δείκτης να βρίσκεται στην κόκκινη ζώνη του στροφομέτρου.

Το χειρόφρενο χρησιμοποιείται για να ασφαλίζει το όχημα έναντι κυλίσεως•χρησιμοποιείται πάντοτε πριν εγκαταλείψετε το αυτοκίνητο, όταν αυτό έχει σταματήσει. Συνήθως βρίσκεται στο δεξί μέρος του καθίσματος του οδηγού. Κατά κανόνα επενεργεί μόνο στους πίσω τροχούς του αυτοκινήτου.
Για να ανεβάσετε (δέσετε) το χειρόφρενο, τραβήξτε το μοχλό αποφασιστικά προς τα επάνω χωρίς να πατήσετε το κουμπί που βρίσκετε στην κορυφή της χειρολαβής του. Μπορείτε βέβαια να δέσετε το χειρόφρενο και με πατημένο το κουμπί. Στην περίπτωση αυτή, όταν έχετε ανεβάσει το μοχλό στο επιθυμητό σημείο, πρέπει να ελευθερώσετε το κουμπί πριν αφήσετε το μοχλό. Για να το λύσετε πρέπει να τραβήξετε ελαφρά προς τα επάνω το χειρόφρενο και πιέζοντας το κουμπί προς τα μέσα να κατεβάσετε τον μοχλό τελείως.

Η ζυγοστάθμιση είναι απαραίτητο να γίνεται όταν αλλάζουμε ελαστικά ή όταν διασταυρώνονται για ομοιόμορφη φθορά ή μετά από κάποια επισκευή. Όταν νιώσουμε κραδασμούς κατά τη διάρκεια της οδήγησης πρέπει να πάμε το όχημά μας για ζυγοστάθμιση.
Η έλλειψη ζυγίσματος - στάθμισης- ισορροπίας στα ελαστικά οφείλεται στο γεγονός πως όταν το λάστιχο τοποθετείται στον τροχό ενώνονται για να αποτελέσουν μια μάζα (ένα σύστημα) τα οποίο πρέπει να λειτουργεί ισορροπημένα με απόλυτα ακριβή κατανομή βάρους γύρω από τους άξονες κύλισης.
Έτσι βλέπουμε δύο τύπους έλλειψης ζυγίσματος -ισορροπίας:

• Δυναμική ανισορροπία: συμβαίνει όταν το βάρος σε μια ή και τις δύο πλευρές της κατά πλάτους κεντρικής διάταξης ελαστικού – τροχού είναι άνισα κατανεμημένο. Προκαλεί κραδασμό (τρέμουλο - δηλ. πλευρική ταλάντωση) του τροχού.
• Στατική ανισορροπία: προκαλείται από την ύπαρξη κάποιου σημείου στο λάστιχο που έχει λιγότερη ή περισσότερη μάζα. Τότε η κύλιση του ελαστικού παρουσιάζει μια εκκεντρότητα, μια ανώμαλη κίνηση πάνω κάτω.

Οι παραπάνω ταλαντώσεις που δημιουργούνται, όταν δεν έχουμε ζυγοστάθμιση, μεταφέρονται στις αναρτήσεις (ελατήρια-αμορτισέρ) και το σύστημα διεύθυνσης (τιμόνι), με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε το γνωστό τρέμουλό ή κοσκίνισμα.
Όταν παρατηρούμε κοσκίνισμα μεταξύ 80 και 120 χμ/ώρα τότε το πρόβλημα εντοπίζεται συνήθως στους μπροστινούς τροχούς, ενώ σε μεγαλύτερες ταχύτητες και στους πίσω. Το τρέμουλο μπορεί να το αντιλαμβανόμαστε είτε μόνο μπροστά (από το τιμόνι) είτε σε όλο το όχημα (σαν να χοροπηδά ολόκληρο).
Φυσικά αν το αφήσουμε για πολύ καιρό θα προκληθούν φθορές στα ελαστικά, στις αναρτήσεις ή και ακόμα χειρότερα στους συνδέσμους του αμαξώματος.
Κατά τη διάρκεια της ζυγοστάθμισης τοποθετούνται ειδικά αντίβαρα στην περιφέρεια της ζάντας ώστε να αποκτήσει ο τροχός ομοιόμορφη κατανομή της μάζας.
Η ζυγοστάθμιση γίνεται είτε πάνω στο αμάξι είτε βγάζοντας έναν - έναν τους τροχούς από έμπειρο και καταρτισμένο τεχνικό ώστε να διασφαλιστεί η ακεραιότητα του οχήματος και τελικά η οδική ασφάλεια.